می‌شود بلبلان را در قفس نگه نداشت. می‌شود با پرستو مهربان بود. می‌شود صورت چمن را با زباله خراش نداد. می‌شود یکسره راست بود و راست گفت. می‌شود انگ ناروا نزد. می‌شود صاف و صادق بود. می‌شود به مکتب و مدرسه رفت و نخوانده ملا نشد. می‌شود با دگمه‌ای مدرک نگرفت. می‌شود دانشگاه را دکان مدرک فروشی نکرد. می‌شود همه چیز را به بازی نگرفت. می‌شود سیاسی نپرسید و سیاسی‌کارانه پاسخ نگفت. می‌شود دیگران را تحقیر نکرد. می‌شود کار کرد و وعده نداد. می‌شود وعده داد و عمل کرد. می‌شود آمار نادرست نداد. می‌شود در خیابان‌های پایتخت از برق تیغ راهزنان نهراسید. می‌شود احساس آرامش کرد. می‌شود هنر را حرمت گذاشت. می‌شود هر کس جایزه جهانی گرفت را عامل بیگانه نپنداشت. می‌شود شعاع دایره خودی‌ها را فراخ‌تر گرفت. می‌شود کودکان فقر زده معتاد را لابه‌لای ماشین‌های پشت چراغ قرمز ندید.

می‌شود پول بی‌زبان نفت را به باد هوا نداد. می‌شود اجناس زباله?مانند چینی را کشتی کشتی با نفتکش نفتکش عوض نکرد.

می‌شود آدم‌ها را به وجه اشتراکشان دید نه وجه افتراقشان. می‌شود آدم‌ها را دسته دسته و گروه گروه نکرد. می‌شود به افراد برچسب و افترا نبست. می‌شود سخن دیگران را شنید. می‌شود هر که با ما نبود را بر ما نپنداشت. می‌شود مسابقه شعار نداد. می‌شود رقابت تخریب نکرد. می‌شود سیاه‌نمایی نکرد. می‌شود همه چیز را هم به نادرست گل و بلبل نشان نداد. می‌شود حقیقت‌بین بود. می‌شود عوام را نفریفت. می‌شود در شعار از همه دنیا جلو نزد. می‌شود مرعوب دنیا نشد اما خود را هم بی‌نیاز مطلق از همه جهان ندانست. می‌شود به کسی دشنام نداد. می‌شود در خیابان با هم مهربان‌تر بود. می‌شود از هماغوشی چرخ و چاله، گل و لای بر روی عابران نینداخت. می‌شود خیابان‌ها را صاف کرد. می‌شود دل‌ها را صاف کرد. می‌شود شکیبایی و تحمل و احترام و اخلاق و ادب را، به جای سریال‌های مبتذل و لفاظی‌های بی‌معنا، از سیما نشان داد. می‌شود همه روستاها را آباد و آبادان و همه شهرها را خرم و خرمشهر کرد. می‌شود آبادان و خرمشهر را هم آبادان و خرمشهر کرد.

می‌شود سلامت جسم و روح و روان را قربانی رقابت ماشین و آهن و آز نکرد. می‌شود اعصاب از دست رفته و آرامش فراموش شده و بردباری مضمحل شده و قناعت و مناعت و رضایت را دوباره به نهاد مردمان بازگرداند. می‌شود با درخت دوباره جان گرفت و با نسیم دوباره تازه شد و با کبوتر دوباره پرواز و با قناری دوباره آواز کرد. می‌شود با بهار دوباره ترانه سرود.

 _{متن کامل}