احمدینژاد تجسم عدل الهی بر روی زمین!
برای مرجع روی عنوان کلیک کنید
درمیان امامزادههای حول و حوش تهران، امامزاده داوود خیلی طرف توجه این طبقه بود و کمتر داشی پیدا میشد که سالی یک بار و یا لامحاله در تمام دوره داشی یک دفعه به این زیارت نرفته باشد، چنانکه امامزاده داوود به مکه مشدیها معروف شده بود و هر کس از آنها استطاعت داشت حکما به این زیارت میرفت.
از شهدای کربلا به حضرت عباس [ع] و حر [س] بسیار معتقد بودند. بزرگترین قسم آنها «به حضرت عباس [ع] و کمربند حر [س]» بود و این ارادت خاص از این را بود که حضرت عباس اماننامه ابن زیاد را که به وسیله شمر برای آن بزرگوار فرستاده شده بود رد کرد و او را بور کرده بود و حر [ع] از مقام ریاست قبیله و سرکردگی و وجاهت در نزد این زیاد صرف نظر کرده نزد امام حسین ع آمده و جان خود را فدا کرده است.
فلان اعیان محل که روضهخوانی یا تعزیهخوانی داشت، داشهای محله بدون هیچ طمع و توقع فقط از راه تعصب بچهمحلگی، آنچه در قوه داشتند برای تجلیل مجلس بچهمحله خود به عمل میآوردند، دسته خود را به این تکیه میبردند و مایهکاری سینه میزدند.
صاحب مجلس اگر کاری به آنها رجوع میکرد، از دل و جان انجام میدادند. در آخر کار که صاحب مجلس میخواست اجر زحمت آنها را بدهد با زحمت فراوان میتوانست انعام خود را به بعضی از آنها که استحقاق مادی داشتند بقبولاند. حتی شاید گاهی کار به قهر کردن داش هم میرسید که بالاخره به وسیله بابا شمل محل میان طرفین اصلاح شده و داش به قبول کردن هدیه یا انعام صاحب مجلس بر او منت میگذاشت.
برای مرجع روی عنوان کلیک کنید
* ما بهخوبی فهمیدیم که در مدت 16 ساله دو دولت پیش از شما، چه بر رهبر انقلاب گذشته است. شما با آنکه همچون مشاوری صدیق به بحث و گفتوگو با رهبر میپردازی، ولی در مقام فرمان، فقط او را میشناسی.
*برخی در باب ولایتپذیری شما و نزدیکان شما چهها گفتند؛ عنایت جنابعالی به مهدویت و حرکت به سوی مدیریت جهانی مهدی موعود(عج) را معارضت با ولایت فقیه خواندند و باب اتهام بر شما و نزدیکان شما را گشودند.
*از عدم اعتقاد به مقابله و تهاجم فرهنگی گفتید و تبیین کردید که فرهنگ با فرهنگ مقابله نمیکند، این بیفرهنگی حاکمان غرب است که به فرهنگ ایران اسلامی ما حمله میکند، این را مخالفتی با واژگان تهاجم و شبیخون فرهنگی رهبر انقلاب اعلام کردند، حال آنکه این تأییدی بلاغی و مبالغهای شفاف بر مراد رهبر بود که شما فرهنگ دشمن را بیفرهنگی نامیدید نه آنکه تهاجم و شبیخون را نفی کنید.
* چه کسی باور میکرد روزی بشنود که معاویه و خوارج هم برای عدالت با امیر مؤمنان علی(ع) به مخالفت برخاستند تا این را گواهی بر الزام شما به ولایتمداری در برابر عدالتمحوری قرار دهند. آیا این ستم به تجسم عدل الهی بر روی کره خاکی نبود و آیا امکان جدایی عدالت از ولایت هست؟ و آیا ولایت، مأموریتی جز برپایی عدالت در جان و پیکر جامعه بشری دارد؟
* آیا شما تصور میکنید که ما نمیدانیم شما از بهترین آمرین به معروف و ناهیان از منکر هستید که با امر به عدالت و تلاش در کوتاه کردن دست تجملگرایان، امر و نهی را درباره ستمگران عنود به کار بستید،؟
*شما را به بیارادتی به روحانیت متهم ساختند، آیا تصور میکنید ما نمیدانیم که دولت شما، انحصار تردید بین دوراهی «محرومیت حوزههای علمیه از بودجههای فرهنگی دولت بهمنظور حفظ استقلال» و «بهرهمندی از بودجههای پیشگفته به قیمت از دست رفتن استقلال» را شکست و راه سومی را به کار بست که ضمن حفظ استقلال، حوزه را بدون چشمداشت حمایت و حتی حسابرسی، از بودجه قابل توجهی بهرهمند ساخت. دولت با این کمک، معاملهای با حوزه نکرد و اگر نبود اتهام مخالفت با روحانیت، خبر این کمک را هم برملا نمیکرد که چه بسا شما به آشکار ساختن این هم راضی نبودید
* با ما بیشتر بنشینید و بیشتر سخن بگویید تا امکان دفاع از حقیقت برای ما بیشتر فراهم شود. ما برای سربازی امام زمان ارواحنا له الفداء در این سلک درآمدیم، امکان خدمتگزاری به حضرتش را در این سنگر برای ما فراهم سازید. اگر بیشتر بدانیم، نخست خود به حیرت مبتلا نمیشویم و آنگاه دیگران را از تحیر خارج میسازیم.
گفتنی است حجت الاسلام بهمن شریفزاده از افرادی است که از ویژهنامه "خاتون" که مورد اعتراض بسیاری از روحانیون قرار گرفته بود دفاع کرد.
تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی