در دوران بـــرزخی ...

هنگامی که امیر تومان ارغون پدر سرهنگ ارغون (‌معروف به سرهنگ نمره یک‌) که مسئول دار زدن میرزا رضا بود‌، او را برای دار زدن می‌برد گفت‌: پدر سوخته شاه را کشتی‌، حالا می‌بینی که می‌برند دارت بزنند‌، میرزا رضا در جواب گفت‌: پدر سوخته خودت هستی اگر تو بمیری سگ و گربه هم به تشییع جنازه‌ات نخواهند رفت‌، ولی می‌بینی که برای اعدام من این همه تشریفات برگزار کرده‌اند‌! میرزا محمدرضا به هنگام تحصیل و طلبگی در یزد‌، روضه‌خوانی و پامنبری‌خوانی هم می‌کرد. از یزد به تهران آمد و به دست‌فروشی و سمساری پرداخت. در این شغل موفقیت‌هایی به دست آورد و کم‌کم نزد تجار تهرانی اعتباری کسب کرد‌. از حاج ملاحسن ناظم التجار‌، بازرگان معروف تهرانی‌، شال ترمه به امانت می‌گرفت و در خانه‌های اعیان و شاهزادگان پایتخت‌نشین به فروش می‌رساند‌. شاید همین رفت و آمد به خانه رجال و اعیان شهر باعث شد که بعدها به عالم سیاست روی آورد. او با ورود به خانه اهل دربار برای فروش کالا‌، نفوذ کلمه‌ای در بین زنان که عمده مشتریان او بودند کسب کرد و بعدها در مقدمات شورش تنباکو از این نفوذ کلمه به خوبی استفاده کرد‌.
او پیام میرزای شیرازی در باب تحریم تنباکو را تا کنج خانه‌های اعیان شهر می‌برد و همگان را به اطاعت از مرجع تقلید عصر فرا می‌خواند. البته این اقدام میرزا رضا، بعدها اسباب دردسر او شد. میرزا رضای کرمانی که اولین قتل سیاسی در تاریخ معاصر ایران را رقم زد، ناصرالدین‌شاه را درخت کهنه پوسیده‌ای می‌دانست که در زیر آن انواع جانوران موذی جمع شده‌اند و با این انگیزه به سوی ناصرالدین شاه آتش گشود.

تور مجلس‌گردی برای جذب رای