خانه وقتی خانه است که ...
_خانه وقتی خانه است که ...
خانه ، خانه نیست وقتی آلوده به هوای «من» باشد
خانه ، خانه نیست وقتی دیوار «خانه من» عَلم شده
خانه ، خانه نیست وقتی دردها ، درد بی-دردی-ست
خانه ، خانه نیست وقتی حرفهای کهنه وُ نو ،
بیات وُ کپک-زده ، در کنج دلی تلنبار شده
خانه ، خانه نیست ، وقتی نگاهها سنگی-ست
خانه ، خانه نیست ، وقتی کسی سلام را نمی-فهمد ...
«عـبـــد عـا صـی»