برای مرجع روی عنوان کلیک کنید

    اسماعیل کهرم در گفتگو با همشهری اقتصاد با بیان این مطلب افزود: سال 1340، طرحی آغاز شد که به دنبال آن زمین‌های کشاورزی از مالکانی که سرمایه‌داران بزرگ بودند گرفته شد و پس از خرد و قطعه قطعه شدن، به رعیت‌ها داده شد تا صاحب ثروت شوند. غافل از آنکه کشاورز نه پولی دارد که بذر و کود بخرد، نه توان پرداخت هزینه کاشت و برداشت را دارد و نه می‌تواند تراکتور را به مزرعه اش بیاورد. اینگونه بود که دست آخر وامی هم که به کشاورز برای سبز کردن زمینش پرداخت شد به جای زراعت خرج زیارت شد.

   طرح رئیس جمهور برای گسترش باغ به این ترتیب اجرا می‌شود. 1000 متر از زمین‌های منابع طبیعی اطراف شهر در اختیار من به عنوان شهروند قرار می‌گیرد تا آنجا را تبدیل به باغ ویلا کنم. حال من به سرمایه‌ای نیاز دارم تا یک ویلای دو طبقه بسازم و سپس برای احداث باغ نیاز دارم که چاهی در زمینم حفر کنم برای آبیاری باغ خود که 30 میلیون تومان هزینه در بر خواهد داشت.بنابراین برای احداث این خانه و چاه آب آن، مبلغی حدود 100 میلیون تومان نیاز خواهد بود. از آنجا که پرداخت این هزینه از توان مردم خارج است و تسهیلاتی نیز برای این منظور تعلق نخواهد گرفت، به ناچار برای آنکه از زمین خود استفاده کرده باشم با سازنده‌ای صحبت می‌کنم تا علاوه بر تامین آب، با ساخت آپارتمانی، تعدادی از واحدها را در اختیار گیرم. این اتفاقی است که در روند اجرای طرح باغ ویلا خواهد افتاد. همانند آنچه در اطراف روستای قلات از توابع شیراز صورت گرفته است. زمین‌های تقسیم شده به چه سرنوشتی دچار شده اند؟ آیا باغی ساخته شد یا زمین‌ها به دست زمین خواران افتاد؟
   حتی اگر دولت با تخصیص بودجه‌ای تصمیم به تامین آب این زمین‌ها نیز بگیرد باز هم این طرح اجرایی نخواهد بود. شما می‌گویید آب بدهد. این آب باید وجود داشته باشد که دولت آن را از دل زمین بیرون بکشد. سفره‌های زیرزمینی خالی است. دولت ابتدا باید برای این سوال پاسخی بیابد که آیا سفره‌های زیرزمینی قادر به تحمل این حجم برداشت خواهد بود یا خیر. فارغ از تهران که در برخی از محدوده‌ها آب‌های زیر زمینی داشت که البته الان آنها نیز به شدت تحلیل رفته در اکثر استان‌ها هیچ سفره آب زیرزمینی وجود ندارد.
به گفته وی در عین حال باید توجه داشت که آب‌های زیر زمینی همانند ستون عمل می‌کنند. با کم شدن حجم آن، زمین نشست خواهد کرد. در حال حاضر منابع آب کشور تحت فشار است. تراز آب زیر زمینی کشور منفی است و دو برابر بارانی که سالانه به آن اضافه می‌شود؛ برداشت داریم.
   کهرم با بیان این که استان‌هایی که این امکان را دارند محدود به گیلان، مازندران و گلستان است، گفت: این استان‌ها نیز خود طبیعتی پر از درخت دارد. اجرای این طرح منوط به تراشیدن جنگل‌ها و احداث ویلا باغ به جای آن است. به این ترتیب همان نوار باریک سبز رنگ کنار ساحل دریای مازندران نیز از بین خواهد رفت.
   ضمن آنکه در استان‌هایی که پوشش گیاهی غنی دارند اساسا این طرح لزومی برای اجرا نخواهد داشت. در حال حاضر در کشور ما 10 استان خشک مثل یزد، خراسان جنوبی، کرمان، اصفهان، فارس، خوزستان، بوشهر، هرمزگان و سیستان و بلوچستان وجود دارند. این استان‌ها که بیشترین نیاز را به پوشش گیاهی دارند در قحطی آب هستند.