در دوران بـــرزخی ...

    در طول تاریخ افراد زیادى به عنوان عدالت خواهى قیام و انقلاب کرده اند و با این تعبیر جالب و زیبا عده اى را با خویش همراه ساخته اند، بعضى از آنها شکست خوردند و بعضى پیروز گشتند و حتى توانستند حکومتى را بدین عنوان برپا سازند ولى بعد از چندى از مسیر اصلى منحرف شدند و از عدالت خواهى دست کشیدند. عوامل انحراف از این قرار است: در واقع اینها آفتهاى عدالتخواهى هستند.
1ـ بعد از پیروزى تعدادى از سران نهضت امور را در قبضه خودشان درمى آورند و براى ابقاى مقام و منصب خود و سوء استفاده بر توده مردم ظلم و ستم مى نمایند و رهبر نهضت هم براى حفظ آنها تسلیم مى شود.
2ـ خود رهبر نهضت وقتى به مقام رسید براى حفظ مقام و اسکات مردم ظلم و ستم را شروع مى نماید .
3ـ رهبر نهضت بعد از پیروزى از مقام خود سوء استفاده مى کند و رفاه طلب مى شود و به جمع ثروت و تجملات زندگى سرگرم مى شود.
4ـ خویشان و طائفه رهبر از موقعیت او سوء استفاده مى نمایند و بر دیگران ستم مى نمایند .
5ـ رهبر بعد از پیروزى براى ابقاى حکومت خویش با افراد نیرومند و زورگو سازش مى کند و آنها را در پستهاى خود باقى مى گذارد.
6ـ افرادى را بر سر کارها مى گمارد که بتوانند بر مردم تسلط و نفوذ داشته باشند گرچه مرتکب ظلم و ستم شوند.
7ـ در اثر ضعف و ناتوانى از ظلمها و ستمهاى بعضى افراد چشم پوشى مى کند.
 حضرت على (ع) از آغاز مردم را به عدالت خواهى دعوت کرد و تا آخر هم چنان پایدار بود و در تمام مراحل عدالت را رعایت مى کرد.