در دوران بـــرزخی ...

  فاجعه‌ای که هفته? پیش اتفاق افتاد، طی چند سال اخیر و شاید هم در کل بی‌سابقه یا حداقل بسیار کم سابقه بوده است. دو کودک طی یک هفته به دلیل سه مجموعه ماورائی ماه رمضان دست به خودکشی زدند و جالب اینجاست که کارگردان پنج کیلومتر تا بهشت نسبت به مرگ محمد مهدی 12 ساله، گفت: سریال در مذمت خودکشی بوده و ما مسئول نیستیم.
این کارگردان درست می‌گوید، چون مسئول معاونین و رئیس صدا و سیما هستند که با سیاست گذاری کلانشان بستر ساخت این قسم سریال‌ها با مشاورینی که اکثراً مهندس هستند را فراهم می‌کنند. در مملکتی که معروف‌ترین حوزه‌های علمیه و شاخص‌ترین مراجع و روحانیون را دارد، چرا باید مشاورین مذهبی این قسم مجموعه‌ها روحانیون و کسانی که شبانه روز در حال مباحثه و تعلیم و تعلم کلیات و جزئیات و مسائل سطحی و عمیق اسلام بوده‌اند نباشند؟ اصلاً که گفته اجنه و شیاطین تا بیخ گلوی ما بیایند و بعد ما از راه به در شویم؟
در زیر نکاتی در مورد معایب برجسته این مجموعه‌ها ذکر می‌شود:
1- مینا خودکشی کرده و قطعاً روحش حتی در عالم برزخ با روح یک مؤمن هم نشین و محشور نمی‌شود. گذشته از این‌‌ رها بودن و در بند نبودن شخصی که خودکشی کرده نیز در عالم برزخ غیرممکن است. برزخ شخصی که خودکشی کرده، ولو اگر در اغما به سر ببرد، با مؤمنی که در سلامت ایمان وارد عالم برزخ شده، از زمین تا آسمان تفاوت دارد.
2- عالم برزخ تصویر شده در فیلم چیزی است شبیه رابطه‌های نوجوانانه (تینیجری) در دنیای غرب. رابطه‌ای که در آن دختر و پسر با یکدیگر دوست هستند، ولی رابطه? جنسی ندارند (به قول خودشان Just Friend). روابطی که در اسلام مردود تلقی می‌شود و مهر بطلان بر آن خورده است. تصور کنید عالم برزخی را که عالم ارواح است، به محیطی شبیه دبیرستان‌ها و دانشگاه‌های کشورهای غربی بدل گردد. اینکه در دیدگاه فیلمنامه نویس و کارگردان این مجموعه، خداوند چگونه چنین عالمی را برای ارواح در نظر گرفته نیز بسیار سؤال برانگیز است. معاذ الله، استغفر الله خداوند فیلمنامه نویس یا کارگردان این فیلم‌ها مانند دولت نهم و دهم در مسائل فرهنگی اهل تساهل و تسامح است و سخت گیری نمی‌کند!!!

3- اوج انحراف فیلم نامه‌ها و محتوای مجموعه‌های مناسبتی ماه رمضان طی 5 سال اخیر در اینجاست که فیلم سازان در ظاهر با دیدگاهی اسلامی وارد قضایا شده‌اند و با پردازش غیر اسلامی و خروجی غیر اسلامی‌تر این مجموعه‌ها را در ساعات پرمخاطب ماه مبارک رمضان وارد خانه‌های مردم کرده‌اند. برای مثال در 5 کیلومتر تا بهشت، مینا با وجود اینکه خودکشی کرده بود، با چادر سفید و نورانی در بخش آخر ظاهر شد و گفته شد باید تا قیامت منتظر تکلیفش بماند. البته همین سکانس باعث شد برخی تصور کنند او به بهشت رفته است. کسی که خودکشی می‌کند، بر اساس تعالیم کدام دین ابراهیمی وارد بهشت می‌شود؟! اگر بخواهیم مسیر بی‌بازگشتی را تصور کنیم که هیچ توبه‌ای برای نجات از آن کارساز نباشد، آن مسیر مبادرت به خودکشی است. با این وجود کدام عقل سلیم می‌پذیرد مینای بی‌اعتقادی که خودکشی کرده و تا اواخر فیلم به اسلام اعتقاد ندارد و معاد را منکر می‌شود، با یک توبه مورد بخشایش الهی قرار می‌گیرد؟ آن هم توبه در شرایطی که فرد اختیار و اراده‌ای در دنیا ندارد و آن هم در حالتی که آن شخص به عالم غیب متصل شده و هرآنچه را دیگران با دل و ایمانشان پذیرفته‌اند، او با چشم می‌بیند و درک می‌کند. در چنین حالتی چگونه ممکن است کسی نپذیرد که اشتباه کرده و باید توبه کند. پس بر این اساس همه جنایتکاران توبه می‌کنند و وارد بهشت می‌شوند!

آیا با جملاتی مانند من قبول کردم که آن دنیا هست و رفتم دیدم و پشیمان شدم و قانع شدم می‌توان مجموعه را با یک پایان خوش (Happy Ending) ختم کرد؟ هنگامی که یک شرکت تبلیغات پفک نمکی می‌سازد هم سعی می‌کنند مسیری منطقی را طی کنند تا مخاطب را قانع کنند آن محصول را خریداری نماید و یا حداقل نظرش جلب شود. آن‌گاه در شرایطی که تمام اعضای خانواده پای تلویزیون نشسته‌اند و آماده‌اند تا مجموعه‌ای معنوی را مشاهده کنند و حداقل از جهت دینی و اسلامی با محصولی فرا‌تر از حد سواد خود مواجه شوند، با بدعت‌هایی برخورد می‌کنند که در مخیله هیچ فرد عامی و نیز هیچ اهل فنی نمی‌گنجد.

بسیار مایه? تأسف است که از هول فارسی 1 بیفتیم در دیگ دختر بازی و پسربازی روح‌ها و عالم برزخ را هم آلوده به این گونه روابط کنیم تا بلکه بر سیل مخاطبین افزوده شود.

از طرف دیگر در سریال سقوط یک فرشته هم که شاهد دنیایی هستیم که شیاطین در آن هر کاری می‌خواهند می‌کنند و عملاً گویی خداوند به شیاطین اجازه داده تا اگر خواستند به طور مادی وارد دنیای انسان‌ها شوند، تجسم پیدا کنند و به چهره? جوانی در آیند و حتی تا تخت خواب انسان‌ها نیز قدم بگذارند تا بتوانند آن‌ها را منحرف کنند. مثلاً در صحنه‌ای حاج حبیب به دنبال دزد قرآن به بازار می‌رود و با پیرمرد صحافی مواجه می‌شود که او فاطمه را به عنوان کسی که قرآن را نزدش آورده معرفی می‌کند. بعد کاشف به عمل می‌آید که این پیرمرد هم شیطان بوده است. آیا این خلاف عدل الهی نیست که شیطان در کالبد و به شکل انسان، به انسان‌ها دروغ بگوید و آن‌ها را اغفال کند و بعد ما آن انسان را سرزنش کنیم؟ آیا شیطان کاری جز وسوسه می‌تواند بکند؟ شیطان عملاً ما را بر غفلت‌های خود ارجاع می‌دهد و ما را وسوسه می‌کند، ولی قطعاً نمی‌تواند بیاید به من بگوید فلانی بیا با هم قراردادی امضا کنیم و بعد معلوم شود که سر بنده را آن شیطان کلاه گذاشته است. این مثال بعید نیست در مجموعه‌های بعدی ماه رمضان به واقعیت بدل شود.

با این اوصاف دور نیست آن روزی که برداشت صدا و سیما و مردم از جن و شیطان به سبک جریان موسوم به انحرافی شود. به نحوی که فرضاً برای حل فلان مشکلمان برویم سراغ جنی به نام مثلاً «جزقیل» و سپس او برایمان از بانک وام بگیرد. صدا و سیما را جدیداً می‌توان یار دوازدهم جریان انحرافی نامید که بیشتر طیف‌های سیاسی، مذهبی، عوام و خواص از آن ناراضی‌اند؛ اصول‌گرایان به نحوی، اصلاح‌طلبان به سبکی، مذهبی‌ها به نوعی، عوام از جهتی، خواص از سویی خلاصه همه و همه سیما را نابسامان می‌دانند.

 

نماینده سابق مجلس و عضو هیئت علمی دانشگاه با پراید مسافرکشی می‌کند!؟