اینم یــه جور زنــدگـیـــه! ...
اینم یــه جور زنــدگـیـــه! ...
چارتا کپسول ِ زنگ-زدهء گاز ، از دو طرف ترک ِ موتورش آویزونه:
_ خطر! ... ذلـّه شدیم دیگه ، همه جا دنبالم یدک میکشم تا شاید...
این یکی ، با هزار کلک ، چارتا کپسول و یک سرنشین نوجوان هم به اتول-اش بسته:
_ معلومه که داره!؟ اینم یه جور زندگیه! ...
پس از نمایش زودگذر : « شما از چه وسیله-ای کمک میگیرید؟ » ، قصه به خیر و خوشی تموم میشه و خانوم مجری ظاهر میشن:
_ امیدوارم که تابحال خوش و خُـرّم بوده باشین و بعد از این هم با دلی خوش با ما همراه...
یه آن قلبم میریزه پائین وُ هزار جور تصوّر وُ تصویر ، به ذهنم میاد !؟ پنجره رو باز میکنم تا خبری بگیرم ، ولی کسی به کسی نیس ، همه تخته گاز ، بسمت ِ خیابون سرازیرن ... اما صدای « ابرام بلندگو » بگوش میرسه:
_ تیکـّه ، تیـّکه شدن!؟ بگو که جهنـمی به پا شده ، تا بقیه تو ماشینا « جزغاله » نشدن ، بگو زودتر بیان؟! ...
تهیه و تدوین: عـبــد عـا صـی