در دوران بـــرزخی ...

 

 

 

 

 

 از تیریبون آزاد باید دفاع کرد! ...

صداش انقدر دلخراش بود که یکهـُـو مثل توووپ ، چرخی تو هوا زدم وُ تالاپی افتادم تو دروازه ، یعنی ، تو کاناپه! از بس این بچه-ها شب تا صُب «عربده-های عشق-فوتبال» تو این آپارتمان هفتاد-هشتاد متری سَر دادن ، «پاک یادت نره»(!) ، یعنی ، پاک قاطی پاتی کردم. چار کلام حرف حسابم که داریم میزنیم ، «خودمون واسه خودمون پارازیت می-اندازیم»! ... خـُبـه ، خـُبـه! نه اینکه تو ، گاتی پاتی نداری ی ی! ... آخه پارازیت هم اندازه داره! دفه آخرت باشه آ آ ... بعدش ، حالم که سر جاش اومد ، فهمیدم که  که این نعره-ها از تلویزیونه. «عینک-مو که چاق کردم» ، تازه دیدم فیلم هم نیس که اقلا باهاش چـُرتی بزنیم! از این مصاحبه-های سیاسی میاسی بود. راسّّـش بَسکه صُب تا شب ، پشت این غربیلک ، مردم حرف وُ بحث سیاسی تو مُخ-مون میریزن ، دیگه حوصله-ی این یکی رو نداشتم. زدم «کانال حیات وحش» شاید بشه یـــه چُرت راحتی باهاش زد! آخه بچه-ها کلوپی رفته بودن تماشای مسابقه فوتبال ، تا نصبه شب هم نمی-اومدن_آخه این باجناق پنجمیه ، باریک الله! همون دلاله ، از این سینما خونگی آ آ خریده ، بچه آ آم ، هم رفتن سورشو بخورن ، هم مسابقه رو اونجا ببینن ... چی میگفتم؟! دَمت گرم! ... «چُرت با حیات وحش»! ... ولی این کانالم همون مصاحبه-ی سیاسی رو نشون میداد! هر کانال دیگه-ام زدم ، همون آش بود وُ همون کاسه! ... با آ آ وَر کن! ... هر وقت خبر مهمی باشه ، از هشت تا کانال پخش میشه!

متن کامل : http://farsiblog.mihanblog.com/post/2178

 عـبـــد عـا صـی