در دوران بـــرزخی ...

 

 

 

 

پشت دیوارهای بی-کسی ...

 

 

((( این خبر فقط جهت شناخت وَ کمک احتمالی به این نوع درماندگان درج میشود. ع.ع )))

برای درد این مادر، برای رنج این پسر برای لبخند رج‌های رنگارنگ خواهر و برای دست‌های غرق کرم کوچکترین عضو خانه. پس دلخوش می‌کنیم که روزی خورشید از غرب طلوع کند و آنها از این سر شهر تا آنور شهر فریاد زنند که خدایا، کجای آسمانی تا ببوسمت ؟
اما .... حالا نوبت شماست ، شاید این روزها چاره فقط انتظار باشد وانتظار و ... اینجا بر در زیر پوست شهر، پشت بیماری پوستی مادرزادی، انسانیت نمرده؟ مرده؟
 

 متن کامل

تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی