در دوران بـــرزخی ...

  جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید  

    در قطب شمال گرگ ها را اینگونه شکار می کنند:
 رو? ت?غه ا? برنده مقداری خون می ریزند و آن را در قالب ?خ? قرار داده ودر طب?عت رها می کنند. گرگ آن را می بیند، یخ را به طمع خون ل?س م?زند.
 ?خ روی تیغه کم کم آب می شود و ت?غه ی تیز، زبان سرد و بی حس شده ی گرگ را می بُرد. گرگ خون ب?شتر? می بیند و به تصور و خیال این که شکار و طعمه خوب? پیدا کرده ب?شتر ل?س می زند؛ اما نمی داند یا نمی خواهد بداند که با آن حرص وصف ناشدنی و شهوت سیری ناپذیر، دارد خون خودش را می خورد!  آن قدر از آن گرگ زبان بسته خون می رود تا به دست خودش کشته می شود. نه گلوله ای شلیک می شود، و نه حتی نیزه ای پرتاب! اما گرگ با همه غرورش سرنگون میشود"!
 حال بد نیست بدانیم که طمع، پول، قدرت ،تکبر ،فخرفروشی،حب جاه و مقام و احساس بى نیازى و بی مسئولیتی درقبال هم نوع میتواند هر انسانى رو به سرنوشت این گرگ قطب گرفتار کند. هلاکت به دست خودمان ، نه گلوله ای ، نه نیزه ای ... 
 

عکس، تهیه وَ تدوین :عـبـــد عـا صـی