در دوران بـــرزخی ...

واقعبت تلخ این است که ما درارتباط با معصومین  بسیارکاسب کارانه و گزینشی رفتارمی کنیم. ائمه را برای خودمان می خواهیم تا از ما مشکلی را بستانند وحاجتی را برآورند.

با اینکه ائمه همه نور واحد هستند و مظهر تام و تمام حضرت حق دربین خلایقند، اما متاسفانه نظام تبلیغی دینی پر اشکال ما بما چنین یاد داده است که بیشتر به امامانی بپردازیم که به تصور غلط بعضی ها،لابد نسبت به بقیه ائمه سریعتر و بهتر حاجت روا می کنند! وخدا این ستم را برما ببخشاید.

بسیاری از ما در کسوت اهل دین تاجرانی بیش نیستیم که قصدمان درنهایت از متدین بودنمان، دوری از آتش جهنم و داخل شدن به بهشت است! وچقدر زشت است که خدا را به دلیل ترس از دوزخ یا طمع به بهشت او عبادت می کنیم.

همین رویه کاسب کارانه است که بعضی از ما را آنقدر که با امام رضا و حضرت عباس کار وارتباط هست، با پیامبر خدا نیست!

امام خمینی دریکی از سخنرانیهای پس از انقلاب، در بیانی تلخ در باب محک ایمان وعبادات ما می فرمود:اگر خدا به ما بفرماید شما را بدون نماز وعبادات  هم به بهشت می برم، آیا باز ما اهل نماز وعبادت بودیم؟ سپس در اقراری صادقانه و تلخ فرمودند: من از خودم خبر دارم که اهل طاعت نمی بودم و شما انشاالله باشید!

درجایی می خواندم در قیامت وقتی کار حساب وکتاب خلایق تمام می شود و بهشتیان درقصرهای مجللشان مستقرمی شوند، بعضی از حوربانی که خدا از هنگام خلقت شان به آنها وعده وصال با مومنینی پاک و نیکوکار را داده است ازاینکه تنها مانده اند به پیشگاه الهی عرض حاجت می برند که: به ما وعده داده ای برای عده ای از مومنین ومتقین خلق شده ایم.پس سهم ما کو؟.به آنان خطاب می شود:سهم شما درمحشراست،.هنوز به بهشت نیامده اند. حوریه ها می گویند: ما منتظریم. به آنها خطاب میرسد: خودتان بروید و با آنها صحبت کنید.وارد می شوند ومی بینند در صحرای محشرجزهمین عده کسی نیست که بصورت حلقه وارگردهم بر زمین نشسته اند وغمبار وغمگنانه سربر زانو دارند.آنها را صدا می زنند. به آنها می گویند: ماحوریان بهشتیم  که خداوند به پاداش طاعات وبندگی تان ما را در قصرهایی برای شما خلق فرموده است. به بهشت در آیید تا در خدمت شما باشیم .اما آنها همچنان سر به زیرداشته و به حورالعین ها هیچ التفاتی نمی نمایند.در روایت است حوریان با گریه به خداعرض می کنند که: خدایا چرا اینهاحتی بما نگاه هم نمی کنند؟به آنان خطاب می شود: از خودشان بپرسید. تا ازآنان علت را سوال می کنند، مومنین در حالی که سرهایشان همچنان پایین است، جواب می دهند: ما به دنبال حسین هستیم .بروید به خدای ما بگویید ،تا مولا و محبوب و معشوق ما را بما نشان ندهد ،درهمین جا هستیم و به بهشت بدون حسین کاری نداریم.اگرمولای ما حسین در بهشت است،به بهشت می آییم و اگردر جای دیگری است طالب ورود به آنجاهستیم.(روزه عارفان آیت الله سید احمد نجفی، نشرتاوبل، ص 60)

اخیرا از قول عارفی شنیدم که درباره معرفت خود نسبت بخدا گفته بود که بعد از این همه زحمت بمن فهماندند که درعرصه عبودیت وارتباط با حضرت حق یک دزد بیشتر نبوده ام، چون تمام الطاف خدا را به خود بحساب خودم گذاشته ام.

ماه رمضان به همین زودی به نیمه رسید. در شادی لحظه افطارمان خدا را شاکرو سپاسگزار باشیم که ما را محب وشیعه علی وآل علی قرارداده و کیمیای محبت محمد وآل محمد را بما مرحمت فرموده است.

همان محبتی که کریم اهل البیت علیهم صلوات الله، حضرت مجتبی علیه السلام در روایتی شگفت از تاثیر آن در آمرزش گناهان نه تنها مسلمین وشیعیان که گناهان بنی آدم، در باره اش فرمود:

محبت ما اهل بیت گناهان فرزندان آدم را می ریزد، چنان که باد برگهای درختان را .