در دوران بـــرزخی ...

  علیرضا دهقان ، مسئول کمیته تربیت بدنی و جوانان مجلس گفت: نمی‌دانم انتخاب هیئت مدیره استقلال و پرسپولیس برچه مبنایی صورت گرفته است. وزارت ورزش را تشکیل دادیم تا وزیر به نمایندگان مجلس پاسخ‌گو باشد نه اینکه چند دوست و رفیق را برای هیئت مدیره انتخاب کند.
 انتخاب اعضای هیئت مدیره باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس باعث تعجبم شده بود. از وزارت ورزش و جوانان انتظار نداشتم که چنین انتخاب‌هایی را انجام دهد. آنها این همه زمان را از دست دادند تا به چنین انتخاب‌هایی که سیاسی بوده و بر مبنای رفیق‌بازی انجام شده است برسند؟
وی افزود: من نمی‌دانم این انتخاب‌ها برچه مبنا و ضوابطی و همچنین چه معیار کارشناسی صورت گرفته است. وزارت ورزش و جوانان را تشکیل دادیم تا تصمیمات و انتخاب‌های صورت‌گرفته بر اساس کار کارشناسی بوده و مسئولان این وزاتخانه و به‌ویژه شخص وزیر بر مبنای آن تصمیمات به نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی پاسخ‌گو باشند، نه اینکه با انتخاب چند دوست و رفیق، دور از شان و جایگاه این دو باشگاه بزرگ و مردمی عمل کنند. البته من برای آقایانی که انتخاب شده‌اند در جایگاه اصلی شغلی خودشان احترام زیادی قائل هستم.
 گزینه‌های ورزشی که به عنوان اعضای هیئت مدیره انتخاب شدند محبوب هواداران تیم‌های‌شان بوده و محبوب ما نیز هستند اما کدام‌یک از آنها سوابق مدیریتی در سطح باشگاه‌داری داشته‌اند؟ این صحبت من در مورد همکاران مجلسی و همچنین دوستانی که از قوه مجریه انتخاب شده‌اند نیز می‌باشد. ما می‌خواهیم از نظر کار مدیریتی در باشگاه‌ها نیز به سمت حرفه‌ای شدن و جایگاه واقعی این دو باشگاه حرکت کنیم. فقط می‌توانم بگویم که نگاه مسئولان وزارت ورزش در این انتخاب‌ها تخصصی نبوده و بر مبنای سیاسی‌کاری و رفیق‌بازی است.
 برای اثبات این موضوع کافی است ببینیم که آقایان تعدادی را از ورزش، نفراتی را از قوه مجریه و افرادی را نیز از قوه مقننه انتخاب کرده‌اند تا هیچ حرف و حدیثی برای انتخاب‌های‌شان باقی نماند. این انتخاب‌ها یعنی بازگشت به گذشته. ما نباید به هیچ‌وجه بازگشت به گذشته داشته باشیم.
مسئول کمیته تربیت بدنی و جوانان کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: با صراحت تمام به عنوان مسئول کمیته تربیت بدنی و جوانان کمیسیون فرهنگی مجلس اعلام می‌کنم آقای عباسی در انتخاب‌های بعدی خود در فدراسیون‌ها باید خیلی مراقب باشد چون ایشان برای انتخاب‌های اشتباهی که انجام بدهند باید در مجلس پاسخ‌گو باشند.
 به عنوان مثال اگر صد نفر به عنوان کاندیدا در انتخابات فدراسیون دوومیدانی شرکت می‌کردند آیا فردی که در حال حاضر دوران سرپرستی‌اش در این فدراسیون به پایان رسیده، جزو این انتخاب‌ها بود؟ طبق قانون 6 ماه قانونی مدت سرپرستی این فرد در فدراسیون دوومیدانی تمام شده، اما چرا مجمع را برای انتخاب رئیس جدید فدراسیون تشکیل نمی‌دهند؟ آیا به دنبال این هستند که یکی از دوستان و رفقای خود را انتخاب کنند، تا وی نیز 6 ما یا یک سال بر مسند کار باشد و دوباره انتخابات مجمع به تعویق بیفتد؟ من در جریان هستم که فلان معاون وزیر در حال رایزنی است تا فلان رفیقش را به عنوان رئیس فلان فدراسیون منصوب کرده تا بعدها وی بر اداره آن فدراسیون تسلط داشته باشد. این موضوعات دور از شان ورزش ایران است.
 آقایان باید بدانند که ورزش جای کسب شهرت یا موقعیت خاصی برای آنها نیست. شاید هم زمانی که احساس می‌کنند فردی قرار است پست دولتی خود را از دست دهد، بلافاصله او را به ورزش منتقل کرده و یک پست ورزشی به او می‌دهند. این نگاه‌ها به هیچ‌وجه نگاه ورزشی نیست و آقایان ورزش مملکت را به جای احزاب اشتباه گرفته‌اند.
 آقای رویانیان که کارت هدیه 500 هزار تومانی به کلیه اعضا و بازیکنان تیم پرسپولیس اهدا کرده‌اند باید پاسخ‌گو باشند که آیا این کارت‌ها را با هزینه جیب خودشان هدیه داده‌اند؟ یعنی آنقدر حقوق ایشان بالاست که از جیب خودشان چنین هدایایی می‌دهند؟ متاسفانه کسری بودجه باشگاه‌ها و یا بدهی‌هایی که باشگاه‌ها در پایان دوران مدیریت یک مدیر با آن مواجه می‌شوند از همین جاها شروع می‌شود و این افراد، فردا باید در مقابل نمایندگان مجلس پاسخ‌گو باشند.
 ما وزارت ورزش و جوانان را تشکیل دادیم تا افرادی که انتخاب می‌شوند ورزش را مدیریت کنند نه اینکه بعد از آنکه رفتند، به مشکلات و بدهی فدراسیون‌ها و باشگاه‌ها اضافه شود. یکی از دلایل اصلی تشکیل وزارت ورزش و جوانان قانونمند شدن آن است که این وزارتخانه در قبال سیاست‌هایی که اتخاذ کرده و یا تصمیماتی که می‌گیرد در مقابل نمایندگان مجلس پاسخ‌گو باشد در غیر این صورت اگر با این روند بخواهیم جلو برویم احتمال همه چیز برای آقای وزیر وجود دارد.
 

قطر با بالاترین درآمد سرانه، ثروتمندترین کشور جهان شد

   شاید کمتر کسی تصور می‌کرد مردی که در سال‌های نه‌چندان دور در روزنامه کیهان آنچنان علیه اصلاح‌طلبان، مواضع و رفتار آنان می‌نوشت اینک راهی جز همان راه مجلس ششم نمی‌بیند.
علی مطهری نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی و فرزند شهید مرتضی مطهری از جمله افرادی بود که با سفارش محمود احمدی‌نژاد وارد لیست انتخاباتی جبهه متحد اصول‌گرایان شد و از آنجا به بهارستان هشتم رفت. مطهری پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری دهم در ماجراهایی نظیر استیضاح علی کردان نقش اساسی ایفا کرد و پس از آن همواره منتقد جدی شیوه برخورد با معترضان انتخاباتی بود.
   ماجرای وزیر اطلاعات و خانه‌نشینی 11 روزه احمدی‌نژاد که پیش آمد، او دیگر مطهری معترض نبود بلکه تصمیم به اقدام عملی برای پاسخ‌گویی رییس دولت دهم گرفت و طرح سوال از رییس‌جمهور را با 103 امضا به هیئت رییسه تقدیم کرد.
با تعلل هیئت رییسه و لابی دولت رفته‌رفته از تعداد امضای نمایندگان به مرور کاسته و به زیر 70 امضا رسید، بنابراین طرح سوال منتفی شد. با این حال روایت دیگری به نقل از برخی نمایندگان مطرح می‌شود که هیچ‌کس امضای خود را پس نگرفته و این بازی هیئت رییسه است.
حالا علی مطهری که چندی پیش تهدید کرده بود اگر طرح سوال عملی نشود استعفا خواهد کرد، تهدید خود را عملی کرده و استعفایش به هیئت رییسه مجلس هشتم تقدیم کرده است.براساس اخبار دی‌پرس، هیئت رییسه هنوز استعفای او را اعلام وصول نکرده و مشغول رایزنی با مطهری برای پس‌گرفتن استعفا است.
محمدرضا باهنر نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی هفته گذشته در جمع خبرنگاران پارلمانی، اعلام کرده بود که طرح سؤال به دلیل عدم حد نصاب لازم از دستور کار مجلس شورای اسلامی خارج شده است اما مطهری مدعی است که این نمایندگان تحت فشار هیئت رئیسه امضای خود را پس گرفته‌اند.
مطهری هفته گذشته در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس هم اعلام کرده بوده اگر هیئت رئیسه به این روش خود در رابطه طرح سؤال ادامه دهد از نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی استعفا خواهم داد.
 

 سازمان بازرسی: موجودی حساب ارزی؛ منفی و بدهکار

   بر اساس شنیده‌ها فردی که نامش بعنوان متهم پرونده اختلاس در رسانه‌ها تحت عنوان امیرمنصور امیر خسروی مطرح شده، کسی است که 3 سال پیش فوت شده است.
منابع نزدیک به این خاندان می‌گویند در حال حاضر شخصی به عنوان امیرمنصور خسروی وجود خارجی نداشته و ایشان قریب 3 سال است فوت نموده (امیرمنصور خسروی معروف به آریا) ایشان پدر اخوان خسروی بوده و به‌خاطر علقه عاطفی که بین ایشان و پدرشان برقرار بوده اسم هلدینگ‌، گروه و مجموعه سرمایه‌گذاری‌های این مجموعه به نام امیرمنصور خسروی(اریا)انجام می‌گرفت در حالیکه( گاد فادر) همه‌کاره و شخصی که کلیه مسایل اخیر حول ایشان دور می‌زند کسی نیست جز شخص آقای مه‌افرید امیرخسروی (که برخی رسانه‌ها به اشتباه تصور کرده‌اند این نام از آن فردی مونث است!).
 

انتقاد علیخانی از اظهارات احمدی‌نژاد در آمریکا

    به گزارش آینده، سریال تلویزیونی "سایه روشن" که هم اکنون هفته ای سه شب از شبکه پنجم سیما در حال پخش است و با کیفیت فنی و جذابیت تا حدی در جذب مخاطب موفق بوده، با نگاه بی سابقه و عجیب به موضوع مواد مخدر، مادری بامحبت و مسئولیت شناس را به عنوان یک قاچاقچی مواد مخدر معرفی کرده است. با این نگاه بسیار روشنفکرانه!، رویا نونهالی که نقش نازنین، قاچاقچی مواد مخدر را ایفا کرده است، مادری مسئولیت شناس است که پس از مرگ شوهر خود، به دلیل بار سنگین مشکلات خانواده و پرداخت قسطهای آپارتمان شیک و مجلل خود، مجبور به قاچاق مواد مخدر شده است.
جالب اینجاست که پدیده قاچاق مواد مخدر اثر منفی بر روحیات و احساسات این مادر مهربان نگذاشته و وی کاملا نسبت به خود و خانواده خود احساس مسئولیت می کند. از سوی دیگر دیگر نقشها و صحنه های این مجموعه نیز آنچنان مرفه و تجمل گرا تصویر شده اند که گویا این سریال در ایران ساخته نشده و نقشهای آن حتی برای نمایش فقر سرایدار مجموعه ناگزیر به دروغگویی شده و با صحنه سازی وی را فقیر نشان می دهد.نکته عجیب دیگر اینکه در این مجموعه هیچ کس نسبت به مواد مخدر حساسیت جدی ندارد و حتی سرایدار مجموعه که به عنوان فردی مذهبی معرفی می شود، از مواد فروشی نازنین آگاه است و برای کمک به برادر خود، وی را با نازنین آشنا و وارد کار قاچاق مواد مخدر می کند.
نمایش مکرر احساس مادرانه و مسئولانه نازنین بدون اشاره به اینکه فروختن مواد توسط او که برای حفظ خانواده خود انجام شده، باعث فروپاشی چه تعداد خانواده می شود، از معجزاتی است که فقط در تلویزیون ایران می توان شاهدش بود.
موضوع جالب دیگر در این مجموعه آن است که این مادر مهربان و قاچاقچی که بارها با وجدان بیدار خود و روح همسر مرحومش صحبت کرده و فروش مواد مخدر را برای گذر از مشکلات اقتصادی و به طور موقت عنوان می کند، به هیچ وجه دلش نمی آید به پسر بزرگش برای کوتاه کردن صحبتهای طولانی با دوست دخترش فشار بیاورد و یا از هزینه تجملات و لباسهای آنچنانی یا مدارس غیرانتفاعی گرانقیمت و نیز آپارتمان بسیار لوکس و مجلل خود صرفه جویی کند و بنابراین تنها راه برای وی قاچاق فروشی است.
نکته دیگر پرداختن مثبت و با آب و تاب به ثروت و تجمل در برخی نقش های سریال و به ویژه آتوسا و همسرش و روابط عاشقانه با چاشنی کادوهای چند ده میلیونی است که مشخص نیست چه بازتابی در قشر محروم جامعه خواهد داشت.
هرچند کارگردان این مجموعه آرش معیریان ممکن است این شیوه را واقع گرایی عنوان کرده و در ادامه سریال با صدور چند پیام اخلاقی قاچاقچی دوست داشتنی را پشیمان کرده و یا به چنگ قانون بسپارد، اما به نظر می رسد آثار منفی پخش این سریال در فرهنگ عمومی جامعه و ارائه تصویری مثبت و دوست داشتنی از قاچاقچیان مواد مخدر باعث می شود بسیاری از افراد با فداکاری!! برای خانواده خود، به این حرفه شریف روی بیاورند، کما اینکه بعد از ایفای نقش جذاب و دوست داشتنی ناتاشا توسط رویا نونهالی در سریال خواب و بیدار، ساخته مهدی فخیم زاده برخی اخبار از افزایش سرقتهای مسلحانه از بانکها حکایت داشت.
به هر تقدیر، زمانی که از نظر وزیر اقتصاد عامل اختلاس 3 هزار میلیاردی یک قهرمان است و در صداوسیما نیز قاچاقچی مواد مخدر مادری فداکار و دوست داشتنی است، شاید تنها جرم نابخشودنی و مجرمان خطرناک که به هیچ وجه نمی شود با آنها همذات پنداری کرد، آب بازها هستند که باید دستگیر شوند و اعترافات تلویزیونی آنها پخش گردد و باید گفت: پس "لعنت بر اب بازها!"

 

قد کودکان ایرانی 4 سانت کوتاه شده است

   در حالی که گروه‌های تندروی دانشجویی که خود را سمبل عدالت‌خواهی و اصول‌گرایی می‌دانستند، 6 سال قبل تنها سوار شدن بر زانتیا را اشرافی‌گری و قربانی کردن آرمان‌های انقلاب می‌دانستند، اکنون به مدد دستاوردهای تاریخی دولت احمدی‌نژاد، اختلاس سه هزار میلیاردی را عددی نمی‌دانند.
   در آستانه انتخابات نهم ریاست‌جمهوری در سال 1384، گروه‌های تندروی دانشجویی که در این انتخابات و انتخابات سال 1388 از هواداران محمود احمدی‌نژاد محسوب می‌شدند، حملات زیادی به سایر کاندیداهای اصول‌گرا انجام داده و سایر کاندیداها از جمله محمدباقر قالیباف، محسن رضایی و علی لاریجانی را جزو اصول‌گرایان اشرافی می‌دانستند.
برای نمونه در جلسه سخنرانی و پرسش و پاسخ محمدباقر قالیباف در دانشگاه امام صادق که بسیج دانشجویی و برخی گروه‌های آن یکی از پایگاه‌های اصلی محمود احمدی‌نژاد محسوب می‌شد، سخنان قالیباف بارها قطع و وی مورد اعتراض و استهزای این گروه قرار گرفت و حتی هنگام خروج قالیباف از دانشگاه، به دلیل استفاده از خودروی زانتیا، هواداران احمدی‌نژاد با سر دادن شعار "سردار زانتیا سوار" وی را مورد تمسخر قرار داده و به خودروی حامل وی که ظاهراً متعلق به سپاه حفاظت بود، لگد زدند.
این طیف که در طول شش سال گذشته مورد عنایت و مهرورزی ویژه قرار گرفته‌اند و بسیاری از آنان به پستهای نان و آبدار در دولت و دستگاه‌های مختلف منصوب و به سفرهای خارجی اعزام شدند، اکنون به آنچنان ظرفیتی رسیده‌اند که دیگر نه تنها به ریخت و پاش‌های میلیاردی در مراسم دولتی و همایش‌ها و سفرهای خارجی و اسکان با هزینه‌های ده‌ها میلیونی در هر شب در هتل‌های تجملاتی و استفاده از هواپیمای تشریفاتی اعتراض نمی‌کنند، بلکه اختلاس سه هزار میلیاردی در برابر همت این برادران عدالت‌خواه سابق عددی نبوده و با گذشت بیش از یک ماه از افشای اختلاس، این گروه که شبانه‌روز در حال صدور بیانیه و قطعنامه علیه رقبای احمدی‌نژاد به دلیل اشرافی‌گری، تجمل‌گرایی، عدم مبارزه با فساد اقتصادی و "نرفتن به غزه" بودند، روزه سکوت گرفته و حتی از دادن یک بیانیه دو سطری در اعلام برائت از مسئولان اختلاس خودداری کردند که جهت اطلاع این برادران عرض می‌گردد «قیمت زانتیا در زمان انتخابات 1384 کمتر از 20 میلیون تومان بود و حتی اگر قیمت آن را 30 میلیون محاسبه کنیم، با 3هزار میلیارد تومان می‌توان 100 هزار خودروی زانتیا خریداری کرد.
به نظر می‌رسد انقلاب رخ داده در برادران و خواهران عدالت‌خواه که پیش از این به‌طور حرفه‌ای و به مناسبت‌های مختلف اقدام به تجمع و تحصن خودجوش مقابل مجلس، قوه قضاییه و ... می‌کردند، به نحوی عمیق بوده که این گروه دیگر شأن خود را بالاتر از وارد شدن به موضوعات پیش‌پا‌اقتاده‌ای چون مبارزه با مفاسد اقتصادی می‌داند و سرگرم موضوعات مهمی چون فعالیت سیاسی در انتخابات مجلس، تقسیم پست‌های بدون صاحب و حمله به رقبای خانه‌نشین به دلیل اشرافی‌گری در سال‌های قبل می‌باشند که البته تاثیر هم‌نشینی و محوریت میلیاردر ساده‌زیست دولت‌های نهم و دهم در این انقلاب قابل انکار نیست.
ضمن تحسین میزان "رو" و اعتماد به نفس این برادران، از آنها خواهشمندیم جهت تسهیل در امور، مقداری از "رو"ی مازاد خود را به چهره‌های سیاسی و رهبران و مسئولان سایر کشورها قرض دهند تا آنها به دلیل تغییر مواضع و تناقض حرف با عمل، مجبور به استعفا، سکوت و خودکشی نشوند.
 

کواکبیان: یک ورزشکار نداشتیم که یک سردار را کرده‌اید مدیرعامل پرسپولیس؟

    این روزها ، بحث آزادی دو زندانی امریکایی که به جرم ورود غیرقانونی به ایران محاکمه و محکوم شدند ، با محوریت شخص محمود احمدی نژاد بر سر زبان هاست.
رئیس جمهور ایران ، ابتدا قبل از سفرش به نیویورک در گفت و گو با ان بی سی نیوز آمریکا ، از آزادی قریب الوقوع این دو خبر داد و سپس در تهران به واشنگتن پست گفت که برای رهایی این دو زندانی امریکایی تلاش خواهد کرد و وقتی هم به نیویورک رفت ، با ای بی سی مصاحبه کرد و از آزادی دو محکوم آمریکایی خبر داد و ... در نهایت هم خبر رسید که این دو ،با تبدیل قرار بازداشت به وثیقه ، آزاد و تحویل سفارت سوئیس (حافظ منافع آمریکا در تهران) می شوند.
هر چند فارغ از مسائل سیاسی و از منظر انسانی ، آزادی هر انسان دربندی موجب مسرت است ، اما سخن بر سر این است که رئیس جمهور ایران که این روزها مدام بر طبل آزادی این دو تبعه آمریکایی زده و از تلاش های خود برای تحقق این امر سخن گفته است ، چرا درباره 11 شهروند ایرانی که در زندان های ایالات متحده گرفتار هستند کاری نمی کند و این چنین سخن نمی گوید و تلاش نمی کند؟!
احمدی نژاد ، نه رئیس جمهور دو شهروند آمریکایی که رئیس جمهور آن 11 ایرانی دربند است ولی به شهادت آرشیو ، او بیش از این که درباره زندانیان ایرانی سخن بگوید و از تلاش هایش برای آزادی آنها حرف بزند ، دغدغه رهایی دو شهروند آمریکایی را داشته که به اتهام ورود غیرقانونی به کشور و جاسوسی ، در حبس بوده اند.
ایرانیان زندانی در آمریکا واقعاً انسان های مظلومی هستند ؛ نه دولت آمریکا رفتاری مشابه دولت ما در قبال زندانیان خارجی دارد تا بر اساس آن اوباما بگوید که برای آزادی زندانیان ایرانی تلاش می کند و نه مقامات کشورمان ظرفیت های دیپلماتیک را برای رهانیدن این افراد به کار می گیرند!
از آنجا که در چنین قضایایی علاوه بر مسائل حقوقی ، سیاست نیز حضور مستقیم دارد ، دولتمردان ما که اینقدر دم از نیات انساندوستانه برای آزادی این دو آمریکایی می زنند ، ای کاش در برابر آزادی اتباع امریکایی ، با همان نیات انساندوستانه ،رهایی چند ایرانی دربند زندان های آمریکا را تضمین می کردند تا اکنون که این آمریکایی ها با خوشحالی به خانواده خود باز می گردند ، چشمان خسته و منتظر چند خانواده ایرانی هم به دیدن چهره فرزندان زندانی شان روشن می شد.
احمدی نژاد اکنون در آمریکاست و لابد از آزادی این دو تبعه آمریکایی خرسند ؛ ای کاش رئیس جمهور "ایران" این فرصت را مغتنم بداند و لااقل حالا که خیالش از بابت آزادی این دو آمریکایی راحت شده ، از این به بعد در مصاحبه ها و سخنرانی هایش برای زندانیان "ایرانی" زندان های آمریکا نیز چند کلمه ای را وقت بگذارد و البته واقعاً هم آزادی آنها را دنبال کند و الا با حرف زدن خشک و خالی اتفاقی نخواهد افتاد... ایرانیان دربند زندان های آمریکا نیز انسان هستند ، درست مانند دو تبعه آمریکایی که احمدی نژاد مدام از آزادی آنها و از انسان دوستی سخن می گفت.

 بازم قراره ماست-مالی بشه؟! ...