در دوران بـــرزخی ...

 

 

 

 

 

شادروان آیت الله بهجت (ره)

 

_استاد محمود امجد :_

 

-راه فراگیر شدن عدالت و دفع ظلم_

 

_«نهادینه شدن انتقاد» در جامعه است_

 

در اینجا دو نوع فکر و دو دسته افراد وجود دارند: دسته اول آنهایی که می گویند اول تقوی بعد محبت اهل بیت(ع) و بعد چیزهای دیگر! از آنها می پرسیم بیایند نشان دهید! کو تقوی؟! کجاست؟ باور کنید همه در این مورد ول معطلیم! دسته دوم هم کسانی که می گویند بگو مولا! و بعد هرچه می خواهی بکن! اینها هم در اشتباهند! مگر می شود؟! هر دو راه غلط است! اما آنچه مسلم است با محبت می توان به هدایت رسید. مطلب بعدی شیعه گری است! شیعه کو؟ چه کسی ادعای شیعه بودن دارد؟ مگر می شود با عزاداری و نمازخواندن شیعه شد؟ من هیچ وقت تهمت شیعه به خودم نمی زنم!! شیعه کسی است که اگر همه عالم را به او بدهند یا از او بگیرند برایش فرقی نکند! ما کجا و ادعای شیعه گی کجا؟! کو شیعه؟ ولایت هم که اصل و اساس کارها است و ما از آن بهره ای نداریم! پس ادعا نداشته باشیم. دیگران را متهم نکنیم و خودمان را مبرا ندانیم! ما ممکن است در مرحله محبت باشیم! و لذا باید این را تقویت کنیم. به هرکس با هر وضعیتی که با محبت در عزای حسین شرکت کرده احترام بگذاریم. این دستگاه برای همین است که همه بیایند. همه! و چقدر انسانها به این واسطه هدایت شده اند ... از این محبت ها باید برای هدایت استفاده کرد. در این دستگاه می گویند که هرکس که هستی بیا! هیچ کس را رد نمی کنند.

دفع ظلم یا گسترش عدالت و ... راه فراگیر شدن آن « نهادینه شدن انتقاد» در جامعه است. این انتقاد نهادینه از یک طرف باعث جلوگیری نق و نق و از طرفی از بی تفاوتی جلوگیری می کند.

اگر عده ای خاص خود را متولی امر به معروف و نهی از منکر بدانند و تندروی کنند این خطر ... وجود دارد اما بیان شد که اولا باید عزم ملی وجود داشته باشد. ثانیا تندوری به هیچ عنوان جایز نیست و باید مراتب این فریضه رعایت شود. برخوردها نیز نباید سلیقه ای باشد و باید شرایط آن وجود داشته باشد. سه شرط لازم برای امر به معروف و نهی از منکر عبارتند از: علم، تشخیص مصلحت و نفی مفسده. این کار سلیقه ای نیست وگرنه هرج و مرج می شود.

 متن کامل

 

تهیه وَ تدوین : عـبـــد عـا صـی