در دوران بـــرزخی ...

     فر?دون مش?ر? شعر? گفت که " ب? تو مهتاب شب? باز از آن کوچه گذشتم "
 و پس از مرگش ،همسرش هما م?ر افشار در جوابش سرود :
 ب? تو من زنده نمانم ... 
 ب? تو طوفان زده? دشت جنونم  / ص?د افتاده به خونم 
 تو چه سان م?گذر? غافل از اندوه درونم؟ 
*
 ب? من از کوچه گذر کرد? وُ رفت? / ب? من از شهر سفر کرد? وُ رفت? 
 قطرها? اشک درخش?د به چشمان س?اهم / تا خم کوچه به دنبال تو لغز?د نگاهم 
تو ند?د?. 
 نگهت ه?چ ن?فتاد به راه? که گذشت? 
 چون در خانه ببستم، / دگر از پا? نشستم 
 گو??ا زلزله امد، / گو??ا خانه فرو ر?خت سر من 
*
 ب? تو من در همه? شهر غر?بم 
 ب? تو کس نشنود از ا?ن دل بشکسته صدا?? / برنخ?زد دگر از مرغک پربسته نوا?? 
 تو همه بود وُ نبود? / تو همه شعر و سرود? 
 چه گر?ز? ز بر من؟ 
 که ز کو?ت نگر?زم / گر بم?رم ز غم دل، / به تو هرگز نست?زم 
 من وُ ?ک لحظه جدا??؟ 
 نتوانم نتوانم / ب? تو من زنده نمانم ..?.  

 « فریدون مشیری »