در دوران بـــرزخی ...

 

  بهشت ، دامن مـــادرست ... 

 

 

 

 

 

 

 

  شاخهُ سر سبز طوبی ، مادرم / رشحهُ جام اهورا ، مادرم 
 ای وجودت رشتهُ هستی من / ثدی پاکت اولین مستی من 
 قلب من ، آرام شبهای منی / عقل من ، پرهیز و پروای منی
 ای همه آرامشم لحن خوشت / پندهای بیکران در خامُشَت 
 آن کسی کو سرنوشتم را سرود / کرده با نجوای تو در دل ورود 
 ای تمام عمر پشتیبان من / ای اساس سعی و اطمینان من 
 ابتدای" خلقت از نورم " تویی / شوق جانم در رگم ، شورم تویی
 تا سحر بر بسترم ، بیدارَمی / تو شفا بخش تن تب دارَمی 
 آن خدایی که سرانجامم نوشت / کرده دامان تورا رنگ بهشت 
 جمله افلاک آفرینت میکنند / هر قدم سهم از نعیمت میکنند